Μια ομάδα Γάλλων φυσικών ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε μια νέα τεχνολογία που υπόσχεται πρόσβαση στα αποθηκευμένα δεδομένα των ηλεκτρονικών με ταχύτητα αστραπής.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λέιζερ πολύ υψηλής ταχύτητας που μπορούν να επιταχύνουν την αποθήκευση και την ανάκληση των δεδομένων των σκληρών δίσκων μέχρι και κατά 100.000 φορές σε σχέση με τις σημερινές ταχύτητες, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μια νέα γενιά υπολογιστών.
Η ανακάλυψη έγινε από επιστήμονες του Ινστιτούτου Φυσικής και Χημείας Υλικών του Στρασβούργου, υπό τον Ζαν-Υβ Μπιγκό, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Nature Physics”, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία. Αποτελεί επέκταση ανακαλύψεων που το 2007 χάρισαν το Νόμπελ Φυσικής στο γάλλο Αλμπέρ Φερ και στο γερμανό Πέτερ Γκρίνμπεργκ, χάρη στους οποίους επιτεύχθηκε μια επανάσταση στη σμίκρυνση των αποθηκευτικών συσκευών στη δεκαετία του ΄90.
Οι δύο νομπελίστες ανακάλυψαν ότι μικρές μεταβολές στα μαγνητικά πεδία μπορούν να παρέχουν μεγάλη παραγωγή ηλεκτρισμού. Αυτές οι αλλαγές, με τη σειρά τους, προκαλούν μεταβολές στο ηλεκτρικό ρεύμα στην κεφαλή ανάγνωσης που «σκανάρει» το σκληρό δίσκο για να εντοπίσει τα «1» και «0» με τα οποία είναι αποθηκευμένες οι πληροφορίες.
Αυτή η ανακάλυψη οδήγησε σε μια νέα μορφή ηλεκτρονικών (spiintronics), που δεν χρησιμοποιεί μόνο ηλεκτρικά φορτία, αλλά και την περιστροφή (spin) των ηλεκτρονίων γύρω από τους πυρήνες των ατόμων για να παρέχει μια πιο πυκνή αποθήκευση δεδομένων. Όμως η ανάγνωση και εγγραφή δεδομένων μέσω αυτής της νέας ηλεκτρονικής τεχνολογίας έχει μέχρι τώρα συναντήσει εμπόδια από τη σχετική βραδύτητα των μαγνητικών μέσων.
Η νέα γαλλική μελέτη κατάφερε, με την χρήση ενός πολύ γρήγορου λέιζερ (femtosecond), να μεταβάλει τις τροχιές περιστροφής των ηλεκτρονίων και έτσι να επιταχύνει την αποθήκευση και ανάκληση των αποθηκευμένων δεδομένων.
Η νέα μέθοδος ονομάστηκε «φωτονική της περιστροφής», επειδή είναι τα φωτόνια (σωματίδια του φωτός) που καθιστούν εφικτή την τροποποίηση του «μαγνητισμού» των ηλεκτρονίων πάνω στην επιφάνεια του αποθηκευτικού μέσου. Τα δεδομένα μπορούν να ανακληθούν από το σκληρό δίσκο με μια «έκρηξη» του φωτός του λέιζερ, η οποία διαρκεί μόλις ένα εκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου!
Μια σημαντική πρακτική δυσκολία, προς το παρόν, είναι ότι τα πολύ γρήγορα λέιζερ (femtosecond) έχουν διαστάσεις 30 επί 10 εκατοστών, συνεπώς είναι πολύ μεγάλα για να ενσωματωθούν σε καταναλωτικές ηλεκτρονικές συσκευές, αλλά η σμίκρυνσή τους αναμένεται να υλοποιηθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με τους γάλλους ερευνητές.
Εταιρίες, όπως οι Hitachi, IBM και άλλες, έχουν ήδη δείξει «υπερβολικό ενδιαφέρον» για τη συγκεκριμένη έρευνα, σύμφωνα με τον Μπιγκό.
